အစားမထိုးႏိုင္တဲ့၀ိညဥ္

ကၽြန္မရဲ ့ဘ၀မွာအစားမထိုးႏိုင္တဲ့၀ိညဥ္ေလး.......
အဲဒီ၀ိညဥ္ေလးကျဖဴစင္လိုက္တာ.....သည္းခံႏိုင္စြမ္းရွိလိုက္တာ....
ဦးစားေပးႏိုင္စြမ္းရွိလိုက္တာ.......ေအးခ်မ္းလိုက္တာ
ဒါတင္ဘယ္ကမလဲ........
အဲဒီ၀ိညဥ္ေလးကအျမဲတမ္းျပံဳးေနတာပဲ....အျမဲတမ္းလိုက္ေလ်ာေနတာပဲ....
အျမဲတမ္းခြင့္လႊတ္ေနတာပဲ...အျမဲတမ္းၾကည္ျဖဴေနတာပဲ ဒီလိုနဲ့ပဲကၽြန္မတို့ေမာင္ႏွမေတြၾကီးျပင္းလာခဲ့တာဖခင္ထက္ေတာင္စိတ္ရွည္ျပီးသည္းခံခဲ့တယ္..
ကၽြန္မတို ့ေမာင္ႏွမေတြဘယ္ေလာက္ဆိုးဆိုးအျပံဳးမပ်က္ခဲ့ပါဘူး။
ကၽြန္မရဲ ့အျဖဴေရာင္၀္ိညဥ္ေလးက..
မနက္တိုင္းကၽြန္မတို ့ေမာင္ႏွမေတြစားဖို ့လက္ဖက္ရည္နဲ ့မုန့္သြား၀ယ္ေလ့ရွိပါတယ္။
ျပီးေတာ့သူသိပ္ၾကိဳက္ေရေႏြးၾကမ္းေတာင္းဖို့ခ်ိဳင့္ကေလးတစ္လံုးျဖစ္ျဖစ္ယူသြားေလ့ရွ္ိတယ္...
ျပီးေတာ့သူေဆာင္းေနၾကဦးထုပ္အေဟာင္းေလးနဲ ့
ျမိဳ ့သစ္ေတြရဲ ့ခိုက္ခိုက္တုန္ေအာင္ေအးလြန္းတဲ့ေဆာင္းနံနက္ခင္းေတြ
ဒါမွမဟုတ္ အိုဇုန္းလႊာေပါက္မတတ္ပူတဲ့ေနေရာင္ေအာက္ေတြ
ဒါမွမဟုုတ္ ေရၾကီးမတတ္သည္းထန္လြန္းတဲ့မိုးေရေတြၾကားမွာ
သူရဲ့နိစၥဒူ၀အလုပ္တစ္ခုလိုမပ်က္မကြက္
၀ိညဥ္ေလးဟာသြားလာလွဳပ္ရွားေနတာပါပဲ။
ရြံ ့ထူလြန္းတဲ့ျမိဳ ့သစ္ရပ္ကြက္ေတြရဲ ့လမ္းေတြကိုျဖတ္ေက်ာ္ျပီးေက်ာင္းသြားတက္ရတဲ့
ကၽြန္မကို အဲဒီ၀ိညဥ္ေလးက ေက်ာင္းအကၤ်ီေလးရႊံ့ေပမွာစိုးလို့ကုန္းပိုးျပီးလိုက္ပို့တတ္ပါတယ္။
ကၽြန္မတို့ကိုေမေမနဲ့ဘြားဘြားကဆူရင္၊ရိုက္ရင္ေတာင္ကာကြယ္ေပးတတ္တ၀ိညဥ္ေလးပါ....
ပူျပင္းလြန္းတဲ့ေႏြေန့လည္တစ္ေန့ေပါ့..
ေရခ်ိဳးကန္နားမွာ၀ိညဥ္ေလးဗိုင္းကနဲလဲသြားေတာ့တာပဲ.....
အဲ့ဒီေန ့ကစလို့သူ ့က်န္းမာေရးဟာပံုမွန္မျဖစ္ေတာ့ပါဘူး.....
အေခၚအေ၀ၚတစ္ခုအေနနဲ့ေျပာၾကတာေတာ့ေလျဖန္းသြားတယ္တဲ့.
ဘာကိုမွန္းကၽြန္မကေတာ့နားမလည္ခဲ့ပါဘူး
ကၽြန္မရဲ ့ေဖေဖရာထူးတက္လို ့၀န္ထမ္းအိမ္ရာတစ္ခုကို ကၽြန္မတို့မိသားစုေျပာင္းေရြ့ေနထိုင္ခြင့္ရရွိခဲ့ပါတယ္....
ကၽြန္မေမြးဖြားတဲ့အခ်ိန္ကစလို့ေမာင္ေလးေတြလူျဖစ္လာတဲ့ထိေအာင္
ရင္အုပ္မကြာေစာင့္ေရွာက္လာတဲ့၀ိညဥ္ေလး....သူဘယ္ခြဲျပီးေနႏိုင္ပါ့မလဲ။
သူေခါင္းခ်မယ္လို ့ဆံုးျဖတ္ထားတဲ့သူ ့ရဲ ့စြမ္းအားနဲ ့ရရွိထားတဲ့အိမ္ေလးကိုစြန့္ခြာျပီး
ကၽြန္မတို ့ေနာက္ေကာက္ေကာက္ပါေအာင္လိုက္ခဲ့တာေပါ့။
ဇရာဆိုတဲ့အရာၾကီးကလဲတည္ျငိမ္ေနတတ္တဲ့အရာမ်ိဳးမဟုတ္ေတာ့
က်န္းမာေရးေဖာက္ျပန္မႈေတြကိုကၽြန္မရဲ့၀ိညဥ္ေလးအလူးအလဲခံေနရပါတယ္။
ေနာက္ဆံုးအေနနဲ ့ေတာင္ျပဳစုရေကာင္းမွန္းမသိတဲ့ကၽြန္မ....
ေနရာတကာအသန္ ့ၾကိဳက္လြန္းတဲ့ကၽြန္မက...
အညစ္အေၾကးစြန့္ဖို့အသိေတာင္မရွိေတာ့တဲ့၀ိညဥ္ေလး
ကိုရြံတတ္တဲ့အျပဳအမူမ်ိဳးေတာင္လုပ္ခဲ့ပါေသးတယ္။
ဒီလိုနဲ့ပဲသူသိပ္ခ်စ္တဲ့ကၽြန္မတို ့ေမာင္ႏွမေတြနဲ့သူရဲ ့အိမ္ေလးကို အျပီးတိုင္စြန့္ခြာသြားခဲ့ပါတယ္.
ကၽြန္မေနာင္တရလို ့မဆံုးပါဘူး......
သူေလာကၾကီးကိုစြန့္ခြာသြားတဲ့ေနာက္ဆံုးအခ်ိန္အထိ သူခ်စ္တဲ့ကၽြန္မတို့ေမာင္ႏွမေတြကိုေစာင့္ေရွာက္ေပးသြားခဲ့တာပါပဲ..
ကၽြန္မရဲ့၀ိညဥ္ေလးဟာသားသမီးေတြကစလို့ေျမးေတြျဖစ္တဲ့
ကၽြန္မတို့ေမာင္ႏွမေတြအထိအနစ္နာခံပင္ပန္းဆင္းရဲခံျပီးေနလာခဲ့တာပါပဲ။
သူေနထိုင္လာခဲ့ရတဲ့သက္တမ္းတေလွ်ာက္ပင္ပန္းဆင္းရဲ့ခဲ့ရတာေတြၾကီးပါပဲ..
စိတ္ထားေကာင္းလြန္း၊ျဖဴစင္လြန္းတဲ့၀ိညဥ္ေလးကိုဘာေၾကာင့္မ်ားကံၾကမၼာက
ပင္ပန္းဆင္းရဲမႈေတြေပးခဲ့ရတာလဲ။
သူရွိေနတဲ့အခ်ိန္ေတြမွာေရာေျမးတစ္ေယာက္ျဖစ္တဲ့ကၽြန္မကေရာ
နားလည္ေဖးမေပးမယ့္အသိဥာဏ္နဲ့အသက္အရြယ္မရွိရေသးတာလဲ။
အဲဒီအခ်ိန္ေတြမွာပင္ပန္းလြန္းခဲ့ေပမယ့္ေရာက္ရာဘံုဘ၀မွာေအးခ်မ္းစြာရွိေနဖို့ကိုပဲ
ေျမးတစ္ေယာက္အေနနဲ့လုပ္ေဆာင္ေပးႏိုင္ပါေတာ့တယ္။
က်န္ရစ္ခဲ့တဲ့သူသိပ္ခ်စ္ရတဲ့ဇနီးကိုပဲေစာင့္ေရွာက္ၾကင္နာေဖးမေနရပါေတာ့တယ္။

PS...( 27.6.00)ျပည့္ႏွစ္တြင္ကြယ္လြန္သြားေသာဘိုးဘိုးအားသတိရလြမ္းဆြတ္လ်က္

စိတ္တိုင္းမက်ျခင္းမ်ား

အိပ္ေရးပ်က္တဲ့ညေတြကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
မၾကည္မလင္ႏိုးထလာရတဲ့ နံနက္ခင္းေတြကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
စိတ္မပါပဲေသာက္လိုက္ရတဲ့ ေကာ္ဖီတစ္ခြက္ကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
မႏႈတ္ဆက္ခ်င္ပဲႏႈတ္ဆက္လိုက္ရတဲ့ လူေတြကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
ငါးဆယ္ျပန္မအမ္းတဲ့ စပယ္ယာကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
စိတ္ထဲကမပါဘဲ ေလခ်ိဳေသြးေနရတဲ ့ နိစၥဒူ၀အလုပ္ကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
ငါမၾကိဳက္တဲ့သီခ်င္းတစ္ပုဒ္ကို ငါ့ေရွ ့ မွာလာဆိုျပေနတာကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
ငါနဲ ့timming မတူတဲ့လူကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
ငါျဖစ္ခ်င္တာေတြ ျဖစ္ခြင့္မရေသးတာလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
ဘာမဟုတ္တဲ့လူေတြနဲ ့ လာႏႈိင္းယွဥ္တာကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
ငါ့အရည္အခ်င္းေတြရပ္တန္ ့သြားေစတဲ့ လိုအပ္ေနတဲ့ေငြေတြကိုလည္း
စိတ္တိုင္းမက်ဘူး..............
အဲဒီလိုစိတ္တိုင္းမက်မႈေတြမ်ားေနတဲ့ ငါ့ကိုေရာ
ဘယ္သူေတြက စိတ္တိုင္းက်မွာလဲ...........။